Η μαργαρόνια είναι ένας δευτερεύων εντομολογικός εχθρός της ελιάς, όμως με αρκετά σημαντικές ζημιές στην περιοχή μας τα τελευταία χρόνια. Τα ακμαία αυτού του λεπιδο­πτέρου τα παρατηρούμε στον ελαιώνα σχεδόν ολόκληρη την βλαστική περίοδο, κυρίως όμως στη διάρκεια του Ιουνίου και του Σεπτεμβρίου­ , Οκτωβρίου.

Συνήθως η μαργαρόνια όταν βρίσκεται στο στάδιο της προνύμφης (κάμπιας) προσβάλλει τη νεαρή βλάστηση της ελιάς . Οι ζημιές συνίστανται κυρίως σε βάρος των νεαρών βλαστών, οι οποίοι κατατρώγονται ολοσχερώς, γι’ αυτό το λόγο το κορυφαίο τμήμα σταματά την ανάπτυξή του και η βλάστηση προσλαμβάνει μια ακατάστατη και θαμνώδη μορφή θέτοντας σε κίνδυνο την παραγωγή της επόμενης χρονιάς.

Οι σοβαρό­τερες ζημιές παρατηρούνται κυρίως στους νεοσύστατους ελαιώνες, στους βαριά κλαδεμένους ελαιώνες και στα εμβόλια, αν και μπορούν επίσης να εντοπιστούν μεγάλα φυτά με υψηλά ποσοστά προσβλημένων βλαστών. Στην περίπτωση που οι προ­σβολές αφορούν τα πολύ μικρά φύλλα, αυτά τα κατατρώει ολοκληρωτικά. Τα τελευταία προνυμ­φικά στάδια του εντόμου μπορούν να τραφούν από ολόκληρο το φύλλο ακόμη και τη κεντρική νεύ­ρωσή του, ενώ στις χρονιές με υψηλό ποσοστό ατόμων τρέφονται ακόμη και από τους νεαρούς καρ­πούς που βρίσκονται στη φάση ανάπτυξης (διόγκωσης).

Οι ζημιές στους καρπούς δεν είναι πάντα συχνές και γι’ αυτό αυτοί επηρεάζονται λιγότερο, όμως οι προνύμφες των θερινών γενεών εισέρχονται στους πράσινους καρπούς και τρέφονται από τη σάρκα. Μια προνύμφη μπορεί να προσβάλλει περισσότερους από έναν καρπούς. Η ώριμη προνύμφη εξέρχεται από τον καρπό και νυμφώνεται.

Οι προσβολές της μαργαρόνιας δεν είναι έντονες σε όλες τις περιοχές, ωστόσο, η επιμελη­μένη παρακολούθηση των ακμαίων και των προνυμφών είναι απαραίτητη προϋπόθεση για τον προγραμ­ματισμό της καταπολέμησης του εντόμου. Στις διάφο­ρες περιοχές, αξιολογούνται οι εποχές της μεγαλύ­τερης δράσης των προνυμφών για να πραγματοποιηθούν στη συνέχεια οι επεμβάσεις κατά των νεαρών μορ­φών

Όταν η μαργαρόνια αποτελεί πρόβλημα συστήνονται ψεκασμοί εναντίον των νεαρών προνυμφών. Εάν κριθεί απαραίτητη μπορεί να γίνει χημική αντιμετώπιση του εντόμου τον Απρίλιο με τις πρώτες προσβολές στη νέα βλάστηση και τον Ιούνιο με την δραστηριοποίηση της δεύτερης γενιάς. Εάν ο εχθρός συνεχίσει να δραστηριοποιείται, μια τρίτη επέμβαση τον Αύγουστο ίσως είναι απαραίτητη. Στην πρώτη επέμβαση καλό είναι να προτιμώνται προϊόντα ήπιας δράσης που δεν καταστρέφουν τους φυσικούς εχθρούς του εντόμου όπως οι βάκιλοι, οι οποίοι είναι εγκεκριμένοι και στη Βιολογική γεωργία, ή άλλα μικροβιακά σκευάσματα ή ρυθμιστές ανάπτυξης. Στις περιοχές των έντονων ­προσβολών απαιτούνται 1-2 ψεκα­σμοί στη διάρκεια του φθινοπώρου, κυρίως με πυρεθρινοειδή και οργανοφωσφορικά εντομοκτόνα. Απαιτείται έγκαιρη επέμβαση σύμφωνα με τις παρα­τηρήσεις των Γεωργικών Προειδο­ποιήσεων, γι’αυτό επιβάλλεται να τα παρακολουθούμε τακτικά.

*Σημείωση: Για τα δελτία Γεωργικών Προειδοποιήσεων μπορείτε να ενημερώνεστε από το διαδίκτυο στις ιστοσελίδες www.minagric.gr του Υπ.Α.Α.Τ και στη σελίδα www.rodanakis.gr.

Άρθρο του Μάνου Ροδανάκη για την εφημερίδα “Σητειακά”